بررسی مدل های مختلف خلاقیت و مبانی نظری آنها در روش های تدریس نوین برای تمام مقاطع تحصیلی

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر روش های نوین تدریس بر خلاقیت دانش آموزان پرداخته است. در سال های اخیر، توجه به خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست و یکم در فرآیند آموزشی، از اهمیت بالایی برخوردار شده است. روش های تدریس نوین نظیر آموزش مبتنی بر فناوری، تدریس مشارکتی، بازی های آموزشی و حل مسئله به طور چشمگیری در تقویت خلاقیت و توانایی های تفکر انتقادی دانش آموزان تاثیرگذار بوده اند. این تحقیق با بررسی مبانی نظری و مدل های مختلف خلاقیت، به تحلیل مزایا و چالش های این روش ها در مقایسه با روش های سنتی پرداخته است. نتایج نشان می دهند که روش های نوین تدریس به دلیل تاکید بر یادگیری فعال، تعامل اجتماعی و حل مسائل پیچیده، محیط مناسبی برای رشد خلاقیت دانش آموزان ایجاد می کنند. این روش ها علاوه بر تقویت خلاقیت، به بهبود مهارت های اجتماعی، تفکر انتقادی و حل مسئله نیز کمک می کنند. با این حال، موانعی نظیر کمبود زیرساخت های فناوری، مقاومت معلمان و چالش های اجرایی در برخی مدارس می تواند روند اجرای این روش ها را کند کند. در نهایت، پیشنهاداتی برای ارتقای خلاقیت از طریق این روش ها و راهکارهای عملی برای حل چالش ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، خلاقیت ، آموزش مبتنی بر فناوری ، تدریس مشارکتی ، بازی های آموزشی