تحلیل تاثیر روش همیاری (Cooperative Learning) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

با پیشرفت جوامع و تغییر نیازهای آموزشی، روش های نوین یادگیری جایگاه ویژه ای در بهبود کیفیت آموزش یافته اند. یکی از این روش ها، روش همیاری (Cooperative Learning) است که دانش آموزان را در گروه های کوچک فعال کرده و زمینه تعامل، همکاری و یادگیری مشارکتی را فراهم می کند. اهمیت این روش در مقطع ابتدایی، جایی که پایه های شناختی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان شکل می گیرد، دوچندان است. هدف پژوهش حاضر تحلیل تاثیر روش همیاری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است تا روشن شود این رویکرد آموزشی چگونه می تواند انگیزه، مشارکت فعال و یادگیری پایدار را در دانش آموزان افزایش دهد. روش تحقیق به صورت کیفی و توصیفی-کتابخانه ای بوده و داده ها از طریق بررسی منابع علمی معتبر از جمله مقالات همایش ها، پایگاه های علمی و پژوهشی جمع آوری شده است. تحلیل محتوا و مقایسه یافته های پیشین، اثرات یادگیری همیاری بر پیشرفت تحصیلی، مهارت های اجتماعی و انگیزه دانش آموزان را تبیین می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که استفاده از روش همیاری در آموزش ابتدایی منجر به افزایش پیشرفت تحصیلی، یادگیری فعال و مشارکت گروهی دانش آموزان می شود و مهارت های اجتماعی و توانایی حل مسئله آنان را نیز تقویت می کند. این روش با ایجاد محیط یادگیری حمایتی و مشارکتی، انگیزه درونی دانش آموزان را ارتقا می دهد و یادگیری عمیق و پایدار را تضمین می نماید. بنابراین، روش همیاری به عنوان یک رویکرد آموزشی موثر و جایگزین مناسب برای روش های سنتی، می تواند کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان ابتدایی را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

همیاری ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مشارکتی ، انگیزه دانش آموزان