مقایسه سبک های یادگیری دانش آموزان و شیوه های تدریس معلمان

این مقاله به بررسی رابطه بین سبک های یادگیری دانش آموزان و شیوه های تدریس معلمان در محیط های آموزشی می پردازد. هدف اصلی مطالعه، شناسایی تاثیر تطبیق روش های تدریس با سبک های یادگیری بر عملکرد تحصیلی و مشارکت فعال دانش آموزان بوده است. پژوهش حاضر نشان می دهد که دانش آموزان دارای سبک های یادگیری مختلف، نیازمند روش های تدریس متفاوت برای درک بهتر مفاهیم و یادگیری عمیق تر هستند و استفاده از یک شیوه تدریس یکسان برای تمامی دانش آموزان ممکن است موجب کاهش انگیزه و بهره وری آموزشی شود. یافته ها حاکی از آن است که معلمان در صورت آگاهی از سبک های یادگیری دانش آموزان و به کارگیری روش های تدریس فعال و انعطاف پذیر، می توانند علاوه بر افزایش درک مفاهیم، مشارکت و تعامل دانش آموزان را نیز بهبود بخشند. همچنین، ترکیب روش های تدریس سنتی با روش های خلاقانه و فناورانه باعث ارتقای انگیزه، رضایت و اعتماد به نفس دانش آموزان شده و زمینه یادگیری پایدار و مستقل را فراهم می کند. این مطالعه نشان می دهد که توجه به تفاوت های فردی در سبک یادگیری و تطبیق مناسب شیوه های تدریس، نقش کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و موفقیت تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. در نهایت، نتایج مقاله تاکید می کند که بهره گیری از رویکردهای متنوع و دانش محور در برنامه ریزی آموزشی می تواند به ایجاد محیطی پویا، جذاب و موثر برای یادگیری منجر شود.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، شیوه های تدریس ، عملکرد تحصیلی ، مشارکت فعال ، یادگیری موثر