چابکی سازمانی در آموزش و پرورش؛ راهبردی برای سازگاری با تحولات جهانی

تحولات سریع جهانی و پیشرفت های فناوری، نظام های آموزشی را با چالش های پیچیده ای مواجه کرده است. چابکی سازمانی به عنوان توانایی سازمان در پاسخ سریع، انعطاف پذیر و موثر به تغییرات محیطی، به یکی از مفاهیم کلیدی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت چابکی سازمانی در مدارس و موسسات آموزشی و ارائه راهکارهایی برای ارتقای سازگاری با تحولات جهانی انجام شد.این مطالعه از نوع کاربردی و توصیفی-تحلیلی است و جامعه آماری آن شامل ۳۴۷ نفر از مدیران و معلمان مدارس ابتدایی و متوسطه بود. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS تحلیل شد. یافته ها نشان داد که مولفه های چابکی سازمانی شامل ساختار سازمانی منعطف، رهبری تحول گرا، فرهنگ سازمانی باز و یادگیرنده و بهره گیری از فناوری با کیفیت یاددهی و یادگیری همبستگی مثبت و معنادار دارند. بیشترین تاثیر مربوط به فرهنگ سازمانی باز و یادگیرنده و رهبری تحول گرا بود.پژوهش همچنین نشان داد که چالش هایی مانند ساختارهای سلسله مراتبی، مقاومت فرهنگی، کمبود آموزش و منابع فناوری و فقدان چارچوب های حمایتی، مانع تحقق کامل چابکی سازمانی هستند. در مقابل، راهکارهایی نظیر بازطراحی ساختار سازمانی، توسعه رهبری تحول گرا، تقویت فرهنگ یادگیرنده، بهره گیری از فناوری، آموزش مستمر و تدوین سیاست های حمایتی می تواند زمینه ایجاد مدارس چابک و نوآور را فراهم سازد.در نهایت، نتایج پژوهش حاکی از آن است که چابکی سازمانی می تواند نقش کلیدی در ارتقای کیفیت یاددهی و یادگیری، افزایش انگیزش معلمان و دانش آموزان و سازگاری نظام آموزش و پرورش با تحولات جهانی ایفا کند و به عنوان یک راهبرد اساسی در مدیریت آموزشی و سیاست گذاری مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

چابکی سازمانی ، آموزش و پرورش ، کیفیت یاددهی و یادگیری ، رهبری تحول گرا ، سازگاری با تحولات جهانی