نقش عدالت آموزشی در بهبود کیفیت آموزش و انگیزه تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عدالت آموزشی در بهبود کیفیت آموزش و انگیزه تحصیلی دانش آموزان انجام شد. در این مطالعه، عدالت آموزشی به عنوان یکی از مولفه های بنیادین نظام تعلیم و تربیت مورد توجه قرار گرفت که بر احساس تعلق، رضایت از یادگیری و کیفیت فرآیند آموزشی تاثیر مستقیم دارد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان و معلمان مقاطع متوسطه در چند استان کشور بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد عدالت آموزشی، کیفیت آموزش و انگیزه تحصیلی جمع آوری و با روش تحلیل همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین عدالت آموزشی و کیفیت آموزش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ به گونه ای که مدارس دارای توزیع عادلانه امکانات، فرصت های یادگیری برابر و رفتار منصفانه معلمان، از کیفیت آموزشی بالاتری برخوردارند. همچنین، احساس عدالت در محیط یادگیری موجب افزایش انگیزه درونی، تلاش تحصیلی و کاهش افت تحصیلی دانش آموزان گردید. یافته ها حاکی از آن است که عدالت آموزشی نه تنها در سطح دسترسی به منابع، بلکه در تعاملات معلم و دانش آموز و نظام ارزیابی نیز باید مورد توجه قرار گیرد تا کیفیت آموزش به طور پایدار ارتقا یابد. بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی با تدوین برنامه هایی برای توزیع عادلانه منابع و آموزش معلمان در زمینه رفتار عادلانه، زمینه ساز افزایش انگیزه و بهبود کیفیت یادگیری شوند. این تحقیق بر اهمیت عدالت به عنوان زیربنای توسعه آموزشی تاکید دارد و نشان می دهد که بدون تحقق آن، هیچ نظام آموزشی نمی تواند کیفیت واقعی و انگیزش پایدار را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

عدالت آموزشی ، کیفیت آموزش ، انگیزه تحصیلی ، یادگیری برابر ، نظام آموزشی