بررسی دیدگاه معلمان نسبت به استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در آموزش

پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه معلمان نسبت به استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی در فرایند آموزش انجام شده است. در سال های اخیر، توسعه سریع فناوری های هوش مصنوعی، فرصت های تازه ای برای ارتقای کیفیت تدریس، شخصی سازی یادگیری و بهبود ارزیابی های آموزشی فراهم کرده است. نتایج مطالعات و پایان نامه های دانشگاهی نشان می دهد که بیشتر معلمان نگرشی دوگانه نسبت به این فناوری دارند؛ از یک سو، آن را ابزاری کارآمد برای کاهش بار کاری، افزایش تعامل دانش آموزان و بهبود نتایج یادگیری می دانند و از سوی دیگر، نگران مسائل اخلاقی، کاهش نقش انسانی در تدریس و کمبود مهارت های لازم برای به کارگیری صحیح آن هستند. یافته ها حاکی از آن است که آشنایی و سواد دیجیتال معلمان، میزان آموزش های ضمن خدمت، و پشتیبانی سازمانی، نقش تعیین کننده ای در پذیرش یا مقاومت در برابر استفاده از هوش مصنوعی دارد. همچنین تفاوت معناداری میان نگرش معلمان جوان و باتجربه نسبت به کاربرد این ابزارها مشاهده شد؛ به گونه ای که نسل جدید معلمان آمادگی بیشتری برای بهره گیری از فناوری های نوین دارند. در مجموع، نتایج تحقیق نشان می دهد که توسعه برنامه های آموزشی هدفمند، افزایش دسترسی به زیرساخت های فناورانه و ترویج فرهنگ استفاده آگاهانه از هوش مصنوعی، می تواند زمینه ساز تحول مثبت در نظام آموزشی و بهبود فرایند یاددهی-یادگیری باشد. این پژوهش ضمن شناسایی چالش ها و فرصت ها، بر ضرورت طراحی سیاست های آموزشی مبتنی بر توانمندسازی معلمان در عصر هوش مصنوعی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ، نگرش معلمان ، یادگیری فناورانه ، تحول آموزشی