آموزش تطبیقی؛ از هوش مصنوعی تا آموزش سنتی؛ همکرایی یا تضاد؟

با پیشرفت فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، آموزش تطبیقی به عنوان رویکردی پویا و شخصی سازی شده در فرآیند یاددهی و یادگیری مطرح شده است. این رویکرد با تحلیل داده های یادگیرندگان، مسیر و محتواهای آموزشی را متناسب با نیازهای فردی آنان تنظیم می کند. در مقابل، آموزش سنتی که بر روش های ثابت و نقش محوری معلم تاکید دارد، همچنان جایگاه ویژه ای در نظام های آموزشی دارد. این مقاله با بررسی ویژگی ها، مزایا و چالش های هر دو رویکرد، به تحلیل امکان همگرایی یا تضاد میان آموزش تطبیقی مبتنی بر هوش مصنوعی و آموزش سنتی می پردازد. نتایج نشان می دهد که ترکیب هوشمندانه این دو روش می تواند به بهبود کیفیت آموزش کمک کند و به جای تضاد، همکرایی و مکمل بودن را تقویت نماید. در نهایت، تاکید می شود که توسعه زیرساخت های فناورانه و آموزش معلمان از جمله پیش شرط های موفقیت در به کارگیری آموزش تطبیقی است.

کلیدواژه ها:

نظریه های روانشناسی ، یاددهی- یادگیری ، آموزش و پرورش