داستان حضرت موسی (ع) در قرآن کریم و بازتاب آن در دفتر پنجم و ششم مثنوی مولوی

یکی از جلوه های همیشه تابان مثنوی مولوی، اقتباس و بهره‎گیری گویندهی آن از داستانهای قرآنی است. تقریبا مولوی به تمامی قصههای قرآن اشاره دارد و در بیان مطالب عرفانی خود از آنها بهره جسته است. مولانا با الهام گرفتن از قرآن کریم اندیشههای شگفت و انسانساز خود را نثار خواننده میکند و در همهی داستانهای قرآنی در پی نشان دادن راه از بیراهه است و دیدگاه اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی و عرفانی خود را به واسطه‎ی آن منعکس میکند. قرآن کریم نخستین ماخذ مولانا، در سرودن مثنوی بوده است و از آنجا که قرآن کتابی جاودانه است، مثنوی نیز به برکت اقتباس از قرآن جاودانگی یافته است. در این مقاله، داستان حضرت موسی (ع) در قرآن کریم و بازتاب آن در دفترهای پنجم و ششم مثنوی معنوی مورد بررسی قرار می‎گیرد. برای این منظور، نخست دفتر پنجم و ششم مثنوی به طور دقیق خوانده شد و تمامی ابیاتی که از داستانهای قرآنی در خصوص حضرت موسی (ع) اقتباس شده بودند، استخراج گردید. سپس داستانها را از زبان قرآن با ذکر شمارهی آیات و سورههای مربوطه آورده و ابیات مربوط به هر بخش از داستانهای قرآنی را به مناسبت در لابه‎لای همان داستان به همراه آیه یا آیات مربوط به آن ذکر کردهایم که همین امر، موجب روشن شدن بخشی از ارزشهای معنوی کار مولانا گشته است.

کلیدواژه ها:

مثنوی معنوی ، مولوی ، قرآن کریم ، قصص قرآنی ، داستان پیامبران ، حضرت موسی (ع).