ایجادهم افزایی در فرآیندهای آموزشی

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر ایجاد هم افزایی در فرآیندهای آموزشی و ارائه راهکارهای ارتقای آن در مدارس متوسطه بود. روش پژوهش از نوع کاربردی و همبستگی–توصیفی بوده و جامعه آماری شامل معلمان و مدیران مدارس متوسطه یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ (N = ۸۵۰) بود. نمونه با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای و حجم ۲۶۵ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته شامل متغیرهای مدیریت مشارکتی، ارتباطات انسانی، فناوری آموزشی و هم افزایی آموزشی بود.یافته ها نشان داد که میان مدیریت مشارکتی، ارتباطات انسانی، فناوری آموزشی و هم افزایی آموزشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که این سه متغیر می توانند ۶۲٪ از تغییرات هم افزایی آموزشی را توضیح دهند و بیشترین اثر مربوط به ارتباطات انسانی است. همچنین نتایج نشان داد که سطح هم افزایی در مدارس غیردولتی به طور معناداری بالاتر از مدارس دولتی است.پژوهش چالش هایی مانند ضعف مهارت های همکاری، ساختار مدیریتی سلسله مراتبی، کمبود منابع و زمان، نگرش های سنتی و بهره گیری ناکافی از فناوری را شناسایی کرد و راهکارهایی شامل تقویت مهارت های ارتباطی، مدیریت مشارکتی، بهینه سازی منابع و زمان، تغییر نگرش ها و بهره گیری موثر از فناوری آموزشی ارائه شد.نتایج پژوهش نشان می دهد که ایجاد هم افزایی در فرآیندهای آموزشی می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری، افزایش انگیزش تحصیلی، رشد مهارت های اجتماعی و توسعه فرهنگی مدارس منجر شود و برای سیاست گذاران، مدیران و معلمان جهت بهبود عملکرد مدارس قابل استفاده است.

کلیدواژه ها:

هم افزایی آموزشی ، مدیریت مشارکتی ، ارتباطات انسانی ، فناوری آموزشی ، یادگیری مشارکتی