“"چگونه توانستم با استفاده از تکنیک "زمان بندی بصری" (Visual Timers and Schedules)، مدیریت زمان و مهارت انتقال بین فعالیت ها را در دانش آموزانی که دچار حواس پرتی یا تاخیر هستند، بهبود بخشم ؟ "

این اقدام پژوهی به بررسی تاثیر استفاده ساختارمند از زمان بندی های بصری" (Visual Timers and Schedules) بر بهبود مهارت های مدیریت زمان، کاهش زمان تاخیر در شروع تکالیف، و تسهیل انتقال (Transition) بین فعالیت ها در دانش آموزانی که به دلیل نقص توجه و تمرکز (ADHD)یا علائم مشابه دچار مشکل هستند، می پردازد. در محیط های آموزشی و خانگی، ناتوانی در درک گذر زمان و سختی توقف یک فعالیت برای شروع فعالیت دیگر، یکی از چالش برانگیزترین موانع رفتاری است. روش شناسی این پژوهش، مبتنی بر طراحی یک برنامه مداخله ای رفتاری (Behavioral Intervention Program ) با استفاده از ابزارهای بصری بوده و شامل سه مرحله اصلی است: ۱) ارزیابی خط پایه و شناسایی محرک های حواس پرتی، ۲) اجرای سیستماتیک زمان بندی های بصری (مانند تایمرهای شنی و چک لیست های مصور)، و ۳) ارزیابی تاثیر بر استقلال دانش آموز در مدیریت وظایف. نتایج نشان داد که زمان بندی بصری، یک "فهم عینی" از زمان و وظایف ایجاد کرده و بار شناختی ناشی از یادآوری زمان را از دوش دانش آموز برداشته است. این امر به کاهش چشمگیر زمان شروع تکالیف (میانگین از ۱۷ دقیقه به ۵ دقیقه) و افزایش موفقیت آمیز انتقال ها (کاهش رفتارهای مقاومتی از ۵.۲ به ۱.۱ مورد) منجر شد و استقلال رفتاری دانش آموز را تقویت نمود. این پژوهش موید کاربردپذیری رویکردهای مبتنی بر روانشناسی شناختی-رفتاری در محیط های آموزشی است.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، زمان بندی بصری ، تایمرهای شنی ، انتقال فعالیت (Transition) ، مدیریت زمان ، حواس پرتی ، مداخله رفتاری ، خودتنظیمی.