واکاوی نقش سازوکارهای روان تربیتی محیط یادگیری در تعالی هیجانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

محیط یادگیری نه تنها بستری برای انتقال مفاهیم آموزشی است، بلکه به عنوان یک عامل کلیدی در رشد هیجانی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان ایفای نقش می کند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی نقش سازوکارهای روان تربیتی محیط یادگیری در ارتقای هیجانات مثبت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و با رویکرد مروری بوده است. یافته های منابع معتبر داخلی و خارجی نشان می دهد که مولفه هایی همچون روابط مثبت با معلمان، امنیت روانی، ساختار حمایتی کلاس، احساس تعلق و مشارکت فعال در فرآیند یادگیری، از جمله مهم ترین سازوکارهای روان تربیتی هستند که بر رشد هیجانی دانش آموزان تاثیرگذارند. این عوامل ضمن تقویت اعتماد به نفس، انگیزه و احساس ارزشمندی، موجب بهبود تمرکز، کاهش اضطراب و افزایش عملکرد تحصیلی می شوند. نتایج همچنین بر اهمیت طراحی محیط های یادگیری مبتنی بر تعامل، حمایت عاطفی و درک متقابل تاکید دارند. در پایان، تاکید می شود که بازنگری در الگوهای تربیتی و توجه ویژه به نیازهای هیجانی دانش آموزان می تواند نقش بسزایی در شکل گیری مدرسه ای سالم و پویا ایفا کند.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری ، سازوکارهای روان تربیتی ، تعالی هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، روابط معلم و دانش آموز ، امنیت روانی ، انگیزش تحصیلی.