رابطه بین سبک های یادگیری دانش آموزان و موفقیت تحصیلی آنها

هدف این مقاله مروری، بررسی و تحلیل یافته های پژوهشی موجود درباره رابطه بین سبک های یادگیری دانش آموزان و موفقیت تحصیلی آنان است. سبک های یادگیری به عنوان گرایش های پایدار در دریافت، پردازش و سازمان دهی اطلاعات، از جمله عوامل موثر بر کیفیت یادگیری و پیشرفت تحصیلی به شمار می آیند. در این مطالعه مروری، مقالات و تحقیقات منتشرشده در پایگاه های علمی داخلی و خارجی طی دو دهه اخیر بررسی و تحلیل شده است. نتایج مرور منابع نشان می دهد که تطابق نسبی بین سبک یادگیری دانش آموز و شیوه تدریس معلم می تواند به افزایش مشارکت، انگیزه و عملکرد تحصیلی منجر شود. بسیاری از مطالعات تاکید کرده اند که سبک های دیداری و ترکیبی در محیط های آموزشی متنوع، بیشترین همبستگی مثبت را با موفقیت تحصیلی دارند، در حالی که سبک های جنبشی و شنیداری در صورت عدم فراهم بودن شرایط مناسب، اثربخشی کمتری نشان می دهند. با این حال، برخی پژوهش ها بر این باورند که شواهد قطعی در مورد نقش تعیین کننده همسویی سبک یادگیری و روش تدریس وجود ندارد و عوامل دیگری نظیر انگیزه، خودنظم بخشی، کیفیت تدریس و حمایت خانوادگی نیز نقش اساسی ایفا می کنند. مرور مطالعات نشان می دهد که گرچه سبک های یادگیری می توانند به عنوان یک چارچوب راهنمایی برای طراحی آموزشی مورد استفاده قرار گیرند، اما رویکردهای انعطاف پذیر و چندوجهی در تدریس، بیشترین اثر را بر بهبود نتایج تحصیلی دارند. این مقاله مروری نتیجه گیری می کند که برای دستیابی به آموزش اثربخش، ضروری است معلمان علاوه بر شناسایی سبک های یادگیری دانش آموزان، مجموعه ای متنوع از راهبردهای تدریس را به کار گیرند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای یادگیری متفاوت باشند.

کلیدواژه ها:

مقاله مروری ، سبک های یادگیری ، موفقیت تحصیلی ، تفاوت های فردی ، آموزش اثربخش