چگونه توانستم با واگذاری مسئولیت های کلاسی، رفتار چالش برانگیز دانش آموز (محمد) یکی از دانش آموزان، در کلاس پنجم مدرسه شهید نظیف سبزواررا بهبود بخشم؟

این اقدام پژوهی با هدف بررسی اثربخشی واگذاری مسئولیت های کلاسی بر بهبود رفتارهای چالش برانگیز دانش آموز محمد، دانش آموز پایه پنجم ابتدایی در مدرسه شهید نظیف سبزوار، انجام شد. مشکل اولیه شامل رفتارهای نامطلوب محمد از جمله راه رفتن مکرر در کلاس، عدم تمرکز، ایجاد سروصدا و مزاحمت برای هم کلاسی ها بود که منجر به اختلال در نظم کلاس و اخراج های مکرر وی از سوی معلم می گردید و به نظر می رسید ریشه در مشکلات خانوادگی و نیاز او به توجه مثبت داشت. روش تحقیق از نوع اقدام پژوهی کیفی و به صورت مطالعه موردی بود که از ابزارهایی نظیر مشاهده، مصاحبه با معلم اصلی و بررسی اسناد و تجارب قبلی استفاده شد.پس از تجزیه و تحلیل شواهد اولیه و با اتکا به مبانی نظری روانشناسی تربیتی و پیشینه پژوهش، راه حل «واگذاری مسئولیت های حضور و غیاب و نظم کلاس» به محمد انتخاب و به مرحله اجرا درآمد. نظارت مستمر و حمایت از دانش آموز در طول اجرای طرح صورت گرفت. شواهد مرحله دوم حاکی از بهبود چشمگیر رفتارهای محمد بود؛ رفتارهای مخل نظم کاهش یافته، تمرکز او در کلاس افزایش یافته و دیگر نیازی به اخراج او نبود. همچنین، این مداخله منجر به تقویت حس مسئولیت پذیری، افزایش مشارکت فعال و بهبود تعاملات اجتماعی وی گردید. نتایج ارزیابی نهایی، اثربخشی این رویکرد را در اصلاح رفتار محمد تایید کرد و نشان داد که با ارضای نیازهای اساسی دانش آموز از طریق اعتماد و مسئولیت دهی، می توان به تغییرات مثبت و پایداری دست یافت. این اقدام پژوهی پیشنهاد می کند که معلمان، مدیران و والدین با رویکردهای فعال و همدلانه، به جای تمرکز بر تنبیه، به شناخت ریشه های مشکلات رفتاری و توانمندسازی دانش آموزان از طریق واگذاری مسئولیت های مثبت بپردازند.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، مسئولیت پذیری ، بهبود رفتار ، دانش آموز ابتدایی ، تمرکز ، مدیریت کلاس ، واگذاری وظیفه ، جلب توجه