نقش روابط عاطفی معلم و دانش آموز در ایجاد احساس امنیت و یادگیری موثر در پایه اول ابتدایی

یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در فرآیند یاددهی–یادگیری در دوره ابتدایی، برقراری رابطه ای مثبت، عاطفی و امن میان معلم و دانش آموز است. احساس امنیت عاطفی، زمینه ساز رشد شناختی، اجتماعی و اخلاقی کودکان بوده و تاثیر مستقیمی بر انگیزش درونی و عملکرد تحصیلی آنان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش روابط عاطفی معلم و دانش آموز در ایجاد احساس امنیت و یادگیری موثر در دانش آموزان پایه اول ابتدایی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی–تحلیلی از نوع کیفی بود که با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۰ آموزگار و مشاهده میدانی در کلاس های درس پایه اول صورت گرفت. نتایج نشان داد که ارتباط صمیمانه و حمایتگرانه معلم، موجب کاهش اضطراب، افزایش اعتمادبه نفس، و بهبود تمرکز یادگیری در دانش آموزان می شود. همچنین یافته ها بیانگر آن بود که استفاده از رفتارهای عاطفی مثبت (لمس حمایتی، لبخند، تشویق کلامی و تماس چشمی گرم) نقش مهمی در احساس امنیت روانی و تمایل به یادگیری دارد. بر این اساس، پیشنهاد می شود آموزش مهارت های ارتباط عاطفی در دوره های ضمن خدمت معلمان گنجانده شود تا کیفیت ارتباط معلم و دانش آموز بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی ، احساس امنیت ، یادگیری موثر ، معلم ، دانش آموز ، پایه اول ابتدایی