نقش مداخلات شناختی در کاهش افت تحصیلی دانش آموزان با اختلالات توجه ویادگیری

هدف این پژوهش بررسی تاثیر مداخلات شناختی بر کاهش افت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلالات توجه و یادگیری است. با توجه به شیوع فزاینده این اختلالات در محیط های آموزشی و پیامدهای منفی آن بر عملکرد تحصیلی، پژوهش حاضر تلاش دارد تا با بهره گیری از رویکردهای شناختی، راهکارهایی موثر برای بهبود وضعیت تحصیلی این گروه از دانش آموزان ارائه دهد.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی با تشخیص اختلال توجه و یادگیری در شهر تهران بود که از میان آن ها ۳۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت مداخلات شناختی شامل آموزش حافظه کاری، مهارت های توجه پایدار، و راهبردهای خودنظارتی قرار گرفتند.برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخلات شناختی به طور معناداری موجب کاهش افت تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (p<۰.۰۱). همچنین، بهبود در مولفه های توجه، حافظه فعال و انگیزش تحصیلی مشاهده گردید.یافته ها این پژوهش نشان می دهد که مداخلات شناختی می توانند به عنوان رویکردی موثر در برنامه های آموزشی و توانبخشی برای دانش آموزان با اختلالات یادگیری و توجه به کار گرفته شوند و نقش مهمی در ارتقای عملکرد تحصیلی و کاهش افت تحصیلی ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

مداخلات شناختی ، افت تحصیلی ، دانش آموزان ، اختلالات توجه