نقش هوش هیجانی در بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری

در دهه های اخیر، مفهوم «هوش هیجانی» (Emotional Intelligence) به یکی از مهم ترین موضوعات پژوهشی در حوزه روان شناسی تربیتی و آموزش وپرورش تبدیل شده است. بر اساس یافته های علمی، موفقیت تحصیلی و حرفه ای افراد تنها به میزان هوش شناختی (IQ) بستگی ندارد، بلکه توانایی درک، کنترل و مدیریت هیجان ها، یعنی هوش هیجانی (EQ)، نقش تعیین کننده ای در بهبود روابط اجتماعی، ارتقای انگیزه، و افزایش بهره وری آموزشی دارد.هدف این مقاله بررسی نقش هوش هیجانی در فرایند یاددهی – یادگیری و تاثیر آن بر کیفیت تعامل میان معلم و دانش آموز است. در این راستا، مولفه های اصلی هوش هیجانی شامل خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، خودانگیزی و مهارت های اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر آن ها بر محیط آموزشی تحلیل شده است.نتایج مطالعات پیشین نشان می دهد که معلمانی با سطح بالای هوش هیجانی، توانایی بیشتری در درک نیازهای عاطفی دانش آموزان، مدیریت تنش های کلاسی، و ایجاد انگیزه در یادگیرندگان دارند. همچنین، آموزش مهارت های هیجانی به دانش آموزان موجب افزایش تمرکز، کاهش اضطراب و تقویت یادگیری عمیق می شود. در پایان مقاله، راهکارهایی برای تقویت هوش هیجانی در مدارس ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، یاددهی ، یادگیری ، فرآیند