تحلیل عوامل موثر بر علاقه مندی دانش آموزان دوره ابتدایی به درس علوم تجربی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل عوامل موثر بر علاقه مندی دانش آموزان دوره ابتدایی به درس علوم تجربی انجام شد. اهمیت این پژوهش از آن جهت است که علاقه مندی به درس علوم تجربی نقش مهمی در ارتقای انگیزه، مشارکت فعال و یادگیری موثر دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی – توصیفی و با رویکرد کمی طراحی شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی مدارس یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود و نمونه ای شامل ۳۰۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد ۵۰ سوالی در قالب طیف لیکرت ۵ درجه ای بود که متغیرهای فردی (انگیزه درونی، علاقه شخصی، توانایی شناختی) و محیطی (روش تدریس معلم، امکانات آموزشی، حمایت خانواده و نقش همسالان) را پوشش می داد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ۰٫۸۵ تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند و شامل آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بود.یافته ها نشان داد که علاقه مندی دانش آموزان به درس علوم تجربی در سطح متوسط تا بالا قرار دارد. از عوامل فردی، انگیزه درونی و علاقه شخصی بیشترین تاثیر را دارند و از عوامل محیطی، روش تدریس معلم و حمایت خانواده نقش برجسته ای در افزایش علاقه مندی دارند. ترکیب عوامل فردی و محیطی قادر است ۶۳٪ تغییرات علاقه مندی دانش آموزان را تبیین کند. همچنین، برخی چالش ها مانند روش های سنتی تدریس، محدودیت امکانات و کمبود حمایت خانواده می توانند علاقه دانش آموزان را کاهش دهند.نتایج پژوهش نشان می دهد که برای افزایش علاقه و انگیزه دانش آموزان به علوم تجربی، لازم است رویکردی چندجانبه اتخاذ شود که شامل تقویت انگیزه درونی، استفاده از روش های تدریس فعال و مشارکتی، ارتقای امکانات آموزشی و حمایت خانواده باشد. این اقدامات می تواند یادگیری موثر، مشارکت فعال و درک بهتر مفاهیم علمی را در دانش آموزان تقویت کند.

کلیدواژه ها:

علاقه مندی دانش آموزان ، درس علوم تجربی ، انگیزه درونی ، روش تدریس معلم ، حمایت خانواده