بررسی اهمیت و تاثیرات آموزش گروهی بر افزایش مشارکت تحصیلی و بهبود یادگیری دانش آموزان ابتدایی

در نظام آموزشی امروز که هدف آن پرورش نسلی خلاق، پویا و دارای مهارت های اجتماعی و تحصیلی است، آموزش گروهی به عنوان یکی از موثرترین شیوه های تدریس مورد توجه ویژه قرار گرفته است. آموزش گروهی نه تنها فرآیند یادگیری را از حالت منفعل به حالت فعال و مشارکتی تبدیل می کند، بلکه بستر مناسبی برای رشد مهارت های ارتباطی، مسئولیت پذیری، خودبیانی و کار تیمی در میان دانش آموزان فراهم می سازد. در مدارس ابتدایی، که مرحله ی شکل گیری پایه های شخصیتی، اجتماعی و شناختی کودکان است، اهمیت به کارگیری روش های آموزش گروهی بیش از هر زمان دیگری احساس می شود؛ زیرا در این سنین، یادگیری از طریق تعامل و همکاری با دیگران می تواند تاثیر عمیقی بر رشد ذهنی، عاطفی و تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. آموزش گروهی با فراهم ساختن محیطی پویا و تعامل محور، موجب می شود دانش آموزان به جای شنونده صرف بودن، در فرآیند یادگیری نقش فعالی ایفا کنند. آنان با تبادل افکار، تحلیل دیدگاه های مختلف و هم فکری در حل مسائل درسی، نه تنها دانش خود را عمیق تر می سازند بلکه از نظر اجتماعی نیز رشد می کنند. این نوع آموزش فرصت های فراوانی برای تقویت احساس تعلق، همبستگی و همکاری در بین دانش آموزان به وجود می آورد و باعث افزایش انگیزه درونی برای یادگیری می شود. در چنین فضایی، هر دانش آموز می تواند استعدادهای خود را کشف و تقویت کند، از تجربیات همسالانش بیاموزد و درک بهتری از مفاهیم درسی پیدا کند. از سوی دیگر، آموزش گروهی تاثیر چشمگیری بر افزایش مشارکت تحصیلی دانش آموزان دارد. در کلاس های سنتی که یادگیری بر محور معلم و سخنرانی یک سویه است، اغلب دانش آموزان در فرآیند یادگیری منفعل هستند و انگیزه کافی برای تعامل و فعالیت نشان نمی دهند. اما در روش آموزش گروهی، دانش آموزان به طور مستقیم در فعالیت های یادگیری شرکت می کنند، نظرات خود را بیان می نمایند، در بحث ها شرکت دارند و برای رسیدن به هدف مشترک تلاش می کنند. همین فرآیند باعث تقویت روحیه مشارکت، رقابت سالم و احساس مسئولیت در آنان می شود. مشارکت فعال در کار گروهی موجب افزایش اعتمادبه نفس، خودکارآمدی و حس تعلق به کلاس می شود که همه این عوامل نقش موثری در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. از دیدگاه روان شناختی نیز آموزش گروهی با نظریات یادگیری اجتماعی، سازنده گرایی و یادگیری تعاملی هم راستا است. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی اهمیت و تاثیرات آموزش گروهی بر افزایش مشارکت تحصیلی و بهبود یادگیری دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که روش های آموزش گروهی در مقایسه با آموزش های انفرادی، نتایج بهتری در زمینه یادگیری، درک مفاهیم، تقویت حافظه و افزایش مهارت های ارتباطی دارد. در چنین کلاس هایی، دانش آموزان احساس ارزشمندی بیشتری دارند زیرا نقش و مسئولیتی در فرآیند یادگیری بر عهده دارند و نتیجه ی کار گروهی به میزان تلاش آنان وابسته است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، گروه ، مشارکت تحصیلی ، یادگیری ، دانش آموزان