بررسی اثر آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی بر توانایی حل تعارض و تعامل مثبت با همسالان

در دنیای امروز که تعاملات اجتماعی بخش جدایی ناپذیر زندگی انسان را تشکیل می دهد، توانایی برقراری ارتباط سازنده، حل تعارض ها و ایجاد روابط مثبت با دیگران، از مهم ترین مهارت هایی است که باید از دوران کودکی در افراد پرورش یابد. دوران ابتدایی به عنوان یکی از حساس ترین مراحل رشد فردی و اجتماعی کودک، زمانی است که شخصیت، نگرش ها و الگوهای رفتاری او به سرعت شکل می گیرد و بسیاری از مهارت های بنیادین زندگی در این دوره پایه گذاری می شود. آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی در این دوران، می تواند نقش تعیین کننده ای در رشد هیجانی، اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان داشته باشد و آنان را برای زندگی موثر در جامعه آماده سازد.مهارت های زندگی مجموعه ای از توانایی ها و قابلیت ها هستند که فرد را قادر می سازند تا با چالش ها، نیازها و فشارهای روزمره زندگی به شیوه ای سازگارانه و موثر برخورد کند. این مهارت ها شامل خودآگاهی، همدلی، تصمیم گیری، تفکر خلاق و انتقادی، ارتباط موثر، مدیریت هیجانات، کنترل خشم، حل مسئله و حل تعارض می باشد. از میان این مهارت ها، توانایی حل تعارض و تعامل مثبت با همسالان، جایگاه ویژه ای در رشد اجتماعی دانش آموزان دارد. زیرا در محیط مدرسه، کودکان به طور مداوم در تعامل با همسالان خود قرار دارند و گاهی در نتیجه تفاوت های شخصیتی، منافع یا سوءتفاهم ها، تعارض هایی میان آن ها بروز می کند. برخورد نادرست با چنین موقعیت هایی ممکن است به درگیری، پرخاشگری، انزوا یا کاهش اعتماد به نفس منجر شود. از این رو آموزش نظام مند مهارت های زندگی و اجتماعی به کودکان، می تواند آنان را در مدیریت سازنده ی اختلافات و ایجاد روابط سالم یاری دهد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی اثر آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی بر توانایی حل تعارض و تعامل مثبت با همسالان پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که آموزش مهارت های زندگی تاثیر بسزایی بر افزایش هوش هیجانی، تقویت ارتباطات میان فردی و کاهش رفتارهای پرخطر دارد. دانش آموزانی که با اصول ارتباط موثر، گوش دادن فعال، همدلی و حل مسئله آشنا می شوند، در موقعیت های تعارض آمیز به جای واکنش های هیجانی، از شیوه های منطقی و مسالمت آمیز برای حل مشکلات استفاده می کنند. در نتیجه، سطح تعارضات میان آن ها کاهش یافته و تعاملات مثبت و سازنده تری با همسالان خود برقرار می کنند. این امر نه تنها موجب افزایش احساس امنیت و آرامش در محیط کلاس و مدرسه می شود، بلکه زمینه ساز شکل گیری شخصیت اجتماعی متعادل و مسئولیت پذیر در آینده آنان خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، مهارت اجتماعی ، حل تعارض ، تعامل مثبت ، دانش آموزان