مدل ترکیبی هوش مصنوعی و یادگیری تطبیقی برای برنامه ریزی پویا و موثر در آموزش های مجازی

این مقاله به بررسی مدل های ترکیبی هوش مصنوعی (AI) و یادگیری تطبیقی در برنامه ریزی آموزشی می پردازد. هدف اصلی پژوهش، تحلیل اثرات این مدل ها بر شخصی سازی فرآیند یادگیری، افزایش انگیزه و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. مدل های ترکیبی با بهره گیری از داده های جمع آوری شده از تعاملات دانش آموزان و الگوریتم های هوشمند AI، قادر به ارائه مسیرهای یادگیری متناسب با نیازهای فردی هستند. یافته ها نشان می دهند که استفاده از این رویکردها می تواند فرآیند یادگیری را جذاب تر، موثرتر و کارآمدتر کند و امکان شناسایی نقاط ضعف و ارائه محتوا و فعالیت های آموزشی مناسب را فراهم نماید. همچنین، پژوهش چالش ها و محدودیت های فناوری، نیاز به آموزش معلمان و دانش آموزان و موانع پیاده سازی را بررسی کرده و راهکارهایی برای استفاده موفق از مدل های ترکیبی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری تطبیقی ، برنامه ریزی آموزشی ، شخصی سازی یادگیری ، انگیزه دانش آموزان.