بررسی رابطه استفاده از فناوری با بهبود یا افت عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

امروزه فناوری های دیجیتال به عنوان ابزاری موثر در فرآیندهای آموزشی مورد توجه قرار گرفته اند و نقش آن ها در ارتقای کیفیت یادگیری و تقویت مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان مورد بحث است. دانش آموزان مقطع ابتدایی، به دلیل مراحل حساس رشد شناختی و عاطفی، بیشترین تاثیر را از روش ها و ابزارهای آموزشی می پذیرند و استفاده هدفمند از فناوری می تواند فرصت های مناسبی برای یادگیری فعال، تعاملی و خلاقانه فراهم آورد. یادگیری فرآیندی فعال، مشارکتی و تحت تاثیر تعاملات اجتماعی است و فناوری می تواند با ارائه محیط های یادگیری جذاب و تعاملی، مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و توانایی های ذهنی دانش آموزان را تقویت کند. علاوه بر این، فناوری می تواند دسترسی به منابع آموزشی گسترده، تمرین مهارت های پایه و فراهم آوردن تجربه های آموزشی متنوع را تسهیل نماید. با این حال، استفاده نادرست یا بیش از حد از فناوری ممکن است منجر به حواس پرتی، کاهش تمرکز و افت انگیزه تحصیلی شود و اثرات منفی بر یادگیری دانش آموزان ایجاد کند. دانش آموزان با توانایی ها، سبک های یادگیری و سطح مهارت های دیجیتال متفاوت، اثرات متفاوتی از استفاده از فناوری تجربه می کنند و نظارت و هدایت معلمان و والدین نقش تعیین کننده ای در موفقیت بهره گیری از ابزارهای دیجیتال دارند. این پژوهش بر اهمیت طراحی برنامه های آموزشی انعطاف پذیر، متناسب با نیازهای دانش آموزان و استفاده هدفمند از فناوری در محیط های آموزشی تاکید دارد. فناوری می تواند ابزاری کارآمد برای ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی باشد، مشروط بر آنکه استفاده از آن هدفمند، ساختارمند و هماهنگ با ویژگی های رشد کودکان صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

فناوری ، افت ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، ابتدایی