وقتی آموزش و تربیت در هم می آمیزد، نقش یادگیری مشارکتی در کلاس درس برای دانش آموزان

آموزش مشارکتی تاثیر مثبت قابل توجهی بر یادگیری دارد. این رویکرد با ایجاد فضایی پویا و تعاملی، به افزایش درک عمیق تر مطالب، بهبود مهارت های اجتماعی و افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان کمک می کند. آموزش و پرورش یک فرآیند سیستماتیک است و تمرکز آن بر آموزش و همچنین یادگیری می باشد. روش های تدریس در امر یادگیری نقش کلیدی دارد و دادن دستورالعمل به دانش آموز مانند یک کشتی خالی که هر نوع اطلاعات را میتوان به آن انتقال داد، کارساز نیست. بنابراین نظام آموزشی باید به دانش آموزان شیوه های تفکر را آموزش دهد و آنها را افرادی خلاق، مبتکر، خودکار آمد، خودانگیخته و خودتنظیم بار آورد. از جمله روش های تدریس که سبب می شود فراگیران هم مستقل باشند و هم تفکر انتقادی و احترام به یکدیگر را بیاموزند، روش تدریس مشارکتی است. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثرات یادگیری مشارکتی بر افزایش انگیزه بر روی عواملی همچون موفقیت تحصیلی، خودکارآمدی، مهارت اجتماعی و عزت نفس است. روش تحقیق در این مطالعه از نوع کتابخانه ای علمی-ترویجی می باشد. نتایج نشان دادند که عواملی مانند موفقیت تحصیلی، خودکارآمدی، مهارت اجتماعی و عزت نفس، با افزایش انگیزه در گروه آموزش مشارکتی نسبت به آموزش سنتی رابطه مستقیم داشته و تفاوت بین آنها از لحاظ آماری معنی دارتر است.در مطالعه هایی که در مورد بررسی تاثیر راهبرد یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی فراگیران صورت گرفته است، نشان می دهند که فراگیران در محیط های مشارکتی نسبت به محیط های یادگیری رقابتی و انفرادی به خود کارآمدی بالایی دست می یابند. علاوه بر این پیشرفت تحصیلی بیشتری نیز دارند. این پژوهش ها مبین آن هستند که خودکارآمدی به عنوان یک متغیر میانجی بین محیط های یادگیری و پیشرفت عمل میکند. نتیجه پیشرفت ها، افزایش انگیزه است. با توجه به همین نکته می توان این چنین برداشت کرد که افزایش خودکارآمدی، افزایش انگیزه را نیز به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری مشارکتی ، دانش آموزان ، معلم ، آموزش