تربیت اجتماعی دانش آموزان در پرتو فعالیت های فرهنگی و هنری

تربیت اجتماعی یکی از مهم ترین ابعاد پرورش دانش آموزان در نظام های آموزشی است که نقش اساسی در شکل گیری هویت فردی و اجتماعی آنان ایفا می کند. فعالیت های فرهنگی و هنری به عنوان بستری پویا و موثر در فرآیند تربیت اجتماعی، زمینه ساز رشد مهارت های ارتباطی، مشارکت اجتماعی، حس مسئولیت پذیری و تقویت روحیه همکاری در بین دانش آموزان می شوند. این مقاله به بررسی نقش و کارکردهای فعالیت های فرهنگی و هنری در ارتقاء تربیت اجتماعی دانش آموزان می پردازد و نشان می دهد که چگونه مشارکت در برنامه هایی چون نمایش، موسیقی، شعر، نقاشی، سرود و جشنواره های فرهنگی، به تقویت مولفه های هویت فرهنگی، پذیرش تنوع، خودبیانگری، مهارت گفت وگو و احترام متقابل کمک می کند. همچنین، در پرتو نظریه های یادگیری اجتماعی، ارتباط بین تجربه های فرهنگی و توسعه مهارت های بین فردی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج مطالعات نشان می دهد که حضور فعال دانش آموزان در برنامه های فرهنگی و هنری مدارس، می تواند به ارتقاء سطح تعامل اجتماعی، پیشگیری از انزوا، افزایش اعتماد به نفس و مشارکت مدنی در آینده منجر شود. در این راستا، طراحی و اجرای هدفمند این برنامه ها، به ویژه با رویکردهای بومی و زمینه مند، ضرورت می یابد. در پایان، پیشنهادهایی برای تقویت نقش نهاد مدرسه و معلمان در جهت دهی به تربیت اجتماعی از طریق فعالیت های فرهنگی و هنری ارائه شده است. این پژوهش تلاش دارد تا نگاه جدیدی به ارتباط میان هنر، فرهنگ و تربیت اجتماعی در مدرسه بیفکند و اهمیت آن را در سیاست گذاری های آموزشی برجسته سازد.

کلیدواژه ها:

تربیت اجتماعی ، فعالیت های فرهنگی ، آموزش هنری ، مهارت های بین فردی ، هویت فرهنگی