از نمره محوری تا یادگیری عمیق: رویکردهای نوین در پرورش فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه، بیش از حد بر سنجش کمی و شاخص های نمره ای متمرکز شده اند؛ رویکردی که نه تنها رشد همه جانبه دانش آموزان را محدود می کند، بلکه موجب کاهش انگیزه های درونی و افت کیفیت یادگیری می شود. نمره محوری با تاکید بر حافظه محوری، آزمون های استاندارد و رقابت های عددی، اغلب اهداف کلان تربیتی مانند پرورش مهارت های تفکر انتقادی، مسئولیت پذیری اجتماعی، خلاقیت، و هویت فرهنگی را به حاشیه می راند.در مقابل، یادگیری عمیق به عنوان یک تغییر رویکرد بنیادین، به معنا و کاربرد آموخته ها در زندگی واقعی، تعاملات اجتماعی، و پیوند دانش با ارزش های فرهنگی و اخلاقی توجه دارد. این رویکرد بر اساس نظریه های سازنده گرایی (Constructivism) و یادگیری تجربی (Experiential Learning)، بر فعال بودن یادگیرنده، پیوند بین مدرسه و جامعه، و ایجاد محیط های یادگیری غنی تاکید می کند.پژوهش های معاصر نشان می دهد که حرکت از نمره محوری به یادگیری عمیق نه تنها عملکرد تحصیلی را بهبود می بخشد، بلکه سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی دانش آموزان را نیز ارتقا می دهد. این تغییر رویکرد در عمل نیازمند بازنگری در سیاست های آموزشی، تغییر نظام ارزشیابی، توانمندسازی معلمان، و طراحی برنامه های درسی مبتنی بر پروژه، تحقیق، هنر، و فعالیت های مشارکتی است.از منظر پرورش فرهنگی و اجتماعی، یادگیری عمیق باعث می شود دانش آموزان توانایی تحلیل مسائل اجتماعی، درک تنوع فرهنگی، تعامل موثر با دیگران و مشارکت سازنده در جامعه را بیاموزند.

کلیدواژه ها:

نمره محوری ، یادگیری عمیق ، پرورش فرهنگی ، پرورش اجتماعی ، سازنده گرایی ، سرمایه فرهنگی ، سرمایه اجتماعی ، آموزش مشارکتی