تاثیر فناوری های هوش مصنوعی بر بهبود تعامل معلم و دانش آموز در کلاس های مجازی و حضوری

گسترش فناوری های هوش مصنوعی در سال های اخیر، نظام های آموزشی را به طور بنیادین دگرگون کرده و تعامل میان معلم و دانش آموز در هر دو بستر حضوری و مجازی را تحت تاثیر قرار داده است. مسئله اصلی این پژوهش بررسی ابعاد و پیامدهای این تحول، از جمله فرصت ها و چالش های به کارگیری AI در فرآیند یاددهی-یادگیری است. اهداف مطالعه شامل تحلیل نقش هوش مصنوعی در تولید بازخورد فوری، ارتقای انگیزه، ایجاد یادگیری شخصی سازی شده، تسهیل فعالیت های گروهی و شناسایی موانع پیاده سازی است. روش تحقیق به کاررفته، توصیفی–تحلیلی با رویکرد کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده است. یافته ها نشان می دهد که AI می تواند با ارائه محتوا و مسیرهای یادگیری متناسب با نیاز فردی دانش آموزان، افزایش تعامل دوسویه، و پشتیبانی از یادگیری مشارکتی، کیفیت آموزش را ارتقا بخشد. در عین حال، محدودیت هایی همچون کمبود زیرساخت، مسائل حریم خصوصی و هزینه های اجرا، مانع بهره برداری کامل هستند. نتیجه گیری پژوهش حاکی از آن است که ترکیب هوش مصنوعی با نقش انسانی معلم، همراه با سیاست گذاری و آموزش هدفمند، می تواند مسیر دستیابی به الگوی آموزشی نوین و پایدار را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تعامل معلم و دانش آموز ، یادگیری شخصی سازی شده ، کلاس مجازی ، آموزش حضوری.