بررسی اهمیت روش تدریس در افزایش درگیری و مشارکت تحصیلی دانش آموزان

یکی از دغدغه های اساسی نظام های آموزشی در سراسر جهان، ارتقای سطح یادگیری، افزایش انگیزش تحصیلی و در نهایت مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یاددهی–یادگیری است. تجربه نشان داده است که کیفیت تدریس و شیوه هایی که معلمان در کلاس درس به کار می گیرند، نقشی بسیار تعیین کننده در این زمینه دارد. تدریس، صرفا انتقال اطلاعات یا ارائه یک سویه ی محتوا نیست، بلکه فرآیندی پویا، دوسویه و تعاملی است که باید ذهن دانش آموزان را درگیر کرده، آنان را از حالت انفعال خارج سازد و به کنش گرانی فعال در فرآیند یادگیری تبدیل نماید. به بیان دیگر، روش تدریس مناسب می تواند پلی باشد میان اهداف آموزشی و تحقق واقعی آن اهداف در عمل، زیرا دانش آموزان زمانی که در یادگیری خود نقش فعال ایفا کنند، هم درک عمیق تری از مطالب به دست می آورند و هم انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر تحصیلی پیدا می کنند. اهمیت این موضوع زمانی پررنگ تر می شود که به شرایط اجتماعی و فرهنگی امروز توجه کنیم. با گسترش فناوری های نوین و تغییر سبک های زندگی، دانش آموزان امروزی بیش از گذشته در معرض منابع متنوع اطلاعاتی قرار دارند و در نتیجه نیازها و انتظارات آنان از آموزش نیز دگرگون شده است. دیگر روش های سنتی که تنها بر سخنرانی معلم و یادداشت برداری دانش آموز متکی بودند، پاسخگوی این نیازها نیستند. دانش آموزان امروز نیاز دارند که در فرآیند یادگیری مشارکت فعال داشته باشند، فرصت پرسشگری پیدا کنند، نظر بدهند، تجربه بیازمایند و در جریان حل مسئله و کار گروهی درگیر شوند. این امر زمانی محقق می شود که معلم از روش های تدریس خلاقانه، متنوع و متناسب با ویژگی های سنی و فردی دانش آموزان بهره گیرد. از سوی دیگر، مشارکت تحصیلی یکی از شاخص های کلیدی موفقیت در آموزش و پرورش به شمار می رود. مطالعات نشان داده اند که هرچه سطح درگیری تحصیلی دانش آموزان بالاتر باشد، احتمال بروز افت تحصیلی و ترک تحصیل کاهش می یابد.روش تدریس مناسب می تواند با ایجاد فضای یادگیری پویا، افزایش تعامل میان دانش آموزان و فراهم کردن فرصت برای تجربه عملی، درگیری شناختی و عاطفی آنان را تقویت کند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیر فضای مشارکتی در کلاس بر افزایش اعتماد به نفس در دانش آموزان ابتدایی گوشه گیر شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که روش تدریس نقش کلیدی و تعیین کننده ای در افزایش درگیری و مشارکت تحصیلی دانش آموزان دارد، به گونه ای که روش های فعال، تعاملی و دانش آموزمحور یادگیری را عمیق، معنادار و مشارکتی می سازند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، درگیری تحصیلی ، مشارکت تحصیلی ، دانش آموزان ، یادگیری