بررسی اثر تغییر جای نشستن دانش آموزان بر تعاملات کلاسی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تغییر جای نشستن دانش آموزان بر تعاملات کلاسی بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه وابتدایی مدارس دولتی یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد ۱۲۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۶۰ نفر) و کنترل (۶۰ نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه تعاملات کلاسی فیشر (موسوی، ۱۳۹۹) و چک لیست مشاهده تعاملات بود. در گروه آزمایش طی هشت هفته، تغییر جای نشستن دانش آموزان به صورت نظام مند و دوره ای انجام شد، در حالی که در گروه کنترل هیچ تغییری ایجاد نشد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل گردید.یافته ها نشان داد که میانگین تعاملات کلاسی در گروه آزمایش پس از مداخله به طور معناداری افزایش یافت، در حالی که در گروه کنترل تغییر چشمگیری مشاهده نشد (p<۰.۰۰۱). همچنین، مقدار مجذور اتا (۰.۳۵) بیانگر آن بود که ۳۵ درصد تغییرات تعاملات کلاسی ناشی از مداخله تغییر جای نشستن است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که تغییر جای نشستن به عنوان یک راهبرد ساده، کم هزینه و موثر می تواند موجب افزایش تعاملات دانش آموزان با معلم و همسالان و ارتقای کیفیت یادگیری در کلاس شود. بنابراین، پیشنهاد می شود معلمان و مدیران آموزشی از این راهبرد به عنوان بخشی از مدیریت کلاس بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

تغییر جای نشستن ، تعاملات کلاسی ، مدیریت کلاس ، یادگیری اجتماعی ، محیط آموزشی