رابطه بین سواد پژوهشی معلمان و میزان نوآوری در کلاس درس

این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان سواد پژوهشی معلمان و میزان نوآوری در کلاس درس انجام شد. مساله اصلی تحقیق، ضرورت ارتقای توانمندی های پژوهشی معلمان برای پاسخ گویی به نیازهای آموزشی قرن بیست ویکم و ایجاد محیط های یادگیری خلاقانه است. در این راستا، اهداف اصلی شامل سنجش سطوح سواد پژوهشی، شناسایی ابعاد نوآوری در تدریس، تحلیل موانع و ارائه راهکارهای عملی می باشند. روش تحقیق به صورت توصیفی–تحلیلی و با رویکرد پیمایشی انجام شد؛ داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد میان ۱۲۰ معلم مقطع ابتدایی جمع آوری و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی گردید. یافته ها نشان داد میان سواد پژوهشی معلمان و شاخص های نوآوری در تدریس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=۰.۶۷, p<۰.۰۱)، و معلمان با سطح بالاتر سواد پژوهشی، بیشتر از روش ها و ابزارهای نوین آموزشی بهره می برند. نتایج بر اهمیت سرمایه گذاری در آموزش مهارت های پژوهشی تاکید کرده و پیشنهاد می کند برنامه های ضمن خدمت با محوریت کاربست پژوهش در عمل تدریس توسعه یابند.

کلیدواژه ها:

سواد پژوهشی ، نوآوری آموزشی ، معلمان ، روش های تدریس نوین ، توسعه حرفه ای