ارزیابی سیستم های آبیاری هوشمند در پارک ها و بوستان های شهری؛ با تاکید بر صرفه جویی در منابع آبی ایلام

در سال های اخیر، افزایش فشار بر منابع آبی و تغییرات اقلیمی باعث شده است که مدیریت مصرف آب در فضای سبز شهری به یکی از مهم ترین چالش های مدیریت شهری تبدیل شود. شهر ایلام، به دلیل شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک، با محدودیت منابع آب مواجه است و استفاده بهینه از این منابع برای حفظ پایداری محیط زیست و زیبایی منظر شهری ضروری است. یکی از راهکارهای نوین و موثر در این زمینه، بهره گیری از سیستم های آبیاری هوشمند است که با استفاده از فناوری های سنسور و اینترنت اشیاء (IoT)، مصرف آب را بهینه سازی کرده و میزان هدررفت منابع آبی را کاهش می دهد.این تحقیق با هدف بررسی کارایی و عملکرد سیستم های آبیاری هوشمند در پارک ها و بوستان های شهری ایلام انجام شد. مطالعه حاضر، از نوع کاربردی و توصیفی-تحلیلی بوده و شامل جمع آوری داده های میدانی، مشاهده، تحلیل سیستم های موجود و پرسشنامه از کارشناسان فضای سبز شهرداری ایلام است. تمرکز اصلی تحقیق بر روی مقایسه مصرف آب در سیستم های سنتی و هوشمند، اثرگذاری سنسورها در تعیین نیاز واقعی گیاهان و بهینه سازی برنامه های آبیاری می باشد.نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از سیستم های آبیاری هوشمند موجب کاهش مصرف آب در فضاهای سبز شهری به میزان ۳۰ تا ۵۰ درصد نسبت به سیستم های سنتی شده است. سنسورهای خاک و رطوبت قادر بودند به صورت لحظه ای وضعیت خاک و نیاز آبی گیاهان را شناسایی کرده و برنامه آبیاری را بر اساس این داده ها تنظیم کنند. این موضوع باعث کاهش هدررفت آب، افزایش سلامت گیاهان و بهبود پایداری فضای سبز شد.همچنین، استفاده از فناوری IoT و نرم افزارهای مدیریت آبیاری، امکان کنترل از راه دور، تنظیم برنامه های زمان بندی و پایش مستمر مصرف آب را فراهم کرد. بررسی میدانی نشان داد که گیاهان آبیاری شده توسط سیستم هوشمند، رشد سالم تر و تراکم بیشتری نسبت به گیاهان آبیاری شده با روش های سنتی داشتند. این یافته ها نشان می دهد که فناوری های نوین می توانند نقش موثری در کاهش فشار بر منابع آبی و ارتقاء کیفیت فضای سبز شهری ایفا کنند.یکی از نتایج مهم تحقیق، قابلیت یکپارچه سازی سیستم های هوشمند با داده های اقلیمی و پیش بینی خشکسالی بود که امکان مدیریت منابع آب در مقیاس کل شهر و پیش بینی نیاز آبی را فراهم می کرد. به علاوه، رضایت کارشناسان و مسئولان فضای سبز نشان داد که استفاده از این فناوری ها علاوه بر اثرات محیطی، مزایای اقتصادی نیز دارد و می تواند هزینه های عملیاتی و نیروی انسانی را کاهش دهد.در نهایت، تحقیق حاضر تاکید دارد که استفاده گسترده از سیستم های آبیاری هوشمند، ترکیب سنسورها و IoT با مدیریت علمی منابع آب و برنامه ریزی دقیق، می تواند موجب حفظ و توسعه پایدار فضای سبز شهری در ایلام شود. نتایج تحقیق می تواند به عنوان مرجع علمی و عملی برای برنامه ریزی شهری و مدیریت منابع آبی در سایر شهرهای خشک و نیمه خشک ایران مورد استفاده قرار گیرد.