طراحی برنامه درسی مبتنی بر هوش مصنوعی برای آموزش مهارت های شناختی و اجتماعی دانش آموزان

هدف این مقاله مروری، بررسی و تحلیل چگونگی طراحی برنامه های درسی مبتنی بر هوش مصنوعی با تمرکز ویژه بر تقویت مهارت های شناختی و اجتماعی دانش آموزان است. در عصر حاضر که تحولات فناوری به سرعت در حال شکل دهی مجدد به نیازهای جامعه و بازار کار هستند، نظام های آموزشی با چالش گذار از انتقال صرف دانش به پرورش صلاحیت های انسانی کلیدی مواجه اند. مهارت های شناختی، شامل تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت، و مهارت های اجتماعی، شامل همکاری، ارتباط موثر و هوش هیجانی، در این میان اهمیتی بنیادین دارند. هوش مصنوعی با قابلیت های منحصربه فرد خود در شخصی سازی، ارائه بازخورد آنی، و ایجاد محیط های یادگیری تطبیقی و شبیه سازی شده، پتانسیل عظیمی برای تحول در برنامه های درسی ارائه می دهد. این مقاله با مرور نظام مند ادبیات پژوهشی موجود، به تحلیل نقش ابزارهای هوش مصنوعی مانند سیستم های یادگیری تطبیقی، پلتفرم های یادگیری مبتنی بر بازی، و شبیه سازی های واقعیت مجازی در طراحی تجربیات آموزشی می پردازد که به طور همزمان این دو دسته از مهارت های حیاتی را هدف قرار می دهند. یافته های این مرور نشان می دهد که ادغام موفقیت آمیز هوش مصنوعی مستلزم یک طراحی آموزشی دقیق است که در آن فناوری نه به عنوان جایگزین معلم، بلکه به عنوان ابزاری قدرتمند در خدمت اهداف پداگوژیک و توسعه همه جانبه دانش آموز عمل می کند. در نهایت، این مقاله چالش های موجود و چارچوبی مفهومی برای طراحی این برنامه های درسی نوین را ترسیم می نماید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، طراحی برنامه درسی ، مهارت های شناختی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری تطبیقی