حذف کروم شش ظرفیتی از محیطهای آبی با استفاده از فرآیند الکتروکوآگولاسیون: مطالعه اثر اسید تیوگلیکولیک

هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر اسید تیوگلیکولیک در فرآیند انعقاد الکتریکی مورد استفاده در حذف کرم شش ظرفیتی می باشد. آزمایشات در یک رآکتور ۲۵۰ میلی لیتری بصورت ناپیوسته انجام شد. الکترود های استیل با آرایش مونوپلار به عنوان آند و کاتد در ابعاد(۵×۴×۱/۰ سانتیمتر) جهت انعقاد الکتریکی استفاده گردید. اثر شاخص های تاثیر گذار عملیاتی نظیر pH (۹-۳)، غلظت های اسید تیوگلیکولیک ( ۱/۰ – ۰۳/۰ میلی لیتر) ، میزان جریان القائی (۲۰۰- ۲۵ میلی آمپر)، غلظت های اولیه کروم شش ظرفیتی (۲۰۰-۲۵ میلی گرم در لیتر) و مقدار الکترولیت (۱۰۰-۲۵ میلی گرم در لیتر) مورد ارزیابی قرار گرفت. با افزودن اسید تیوگلیکولیک تفاوت معنی داری بین راندمان حذف کروم در pH های مختلف مشاهده نگردید و در تمام موارد راندمان حذف ۱۰۰ درصد مشاهده می شد. با این وجود، pH اولیه ۳ به دلیل اخذ pH نهایی ۷ پس از انجام واکنش و عدم نیاز به خنثی سازی، به عنوان pH بهینه انتخاب گردید. با افزایش غلظت اسید تیوگلیکولیک در زمان ۳۰ دقیقه راندمان حذف کروم افزایش می­یافت. استفاده از شدت جریان ۲۰۰ میلی آمپر راندمان حذف کروم شش ظرفیتی بیشتری را نشان می داد و با کاهش دانسیته جریان کاهش راندمان حذف را شاهد بودیم. بر مبنای نتایج اخذ شده از این مطالعه می توان نتیجه گیری نمود که استفاده از اسید تیوگلیکویک در فرآیند انعقاد الکتریکی می تواند در حذف کروم شش ظرفیتی اثر معنی داری را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کروم ، انعقاد الکتریکی ، اسید تیوگلیکولیک ، فاضلاب