نقش هوش مصنوعی در برنامه ریزی و پایداری شهری با رویکرد مطالعه موردی شهر بیرجند

ارتباط بین هوش مصنوعی و برنامه ریزی شهری یک زمینه تحقیقاتی جدید است که از دهه گذشته اهمیت قابل توجهی در حوزه های مختلف ازجمله شهرسازی و برنامه ریزی شهری یافته است. تا کنون محققان کاربرد هوش مصنوعی را در حوزه های مختلف شهری مانند برنامه ریزی های حمل ونقل، انرژی، کاربری زمین، و ساختمان سازی بررسی کرده اند. برنامه ریزی شهری مشارکتی با هدف افزایش مشارکت شهروندان در تصمیم گیریهای شهری، نیازمند ابزارهایی برای تحلیل حجم عظیمی از داده های متنی است. با توجه به چالش های روزافزون مانند تغییرات اقلیمی، رشد جمعیت و محدودیت های منابع در شهرها، ضرورت استفاده از فناوریهای نوین به ویژه هوش مصنوعی برای تحقق توسعه پایدار شهری بیش از پیش احساس می شود. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر هوش مصنوعی بر پایداری شهری شهر بیرجند تدوین شده است. برای دستیابی به این هدف از چهار مولفه اصلی شهر پایدار شامل پایداری زیست محیطی، پایداری اجتماعی، پایداری اقتصادی و مدیریتی استفاده شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی بوده که برای تحلیل داده ها از روش ترکیبی استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که هوش مصنوعی تاثیرات متفاوتی بر مولفه های چهارگانه و پایداری شهری دارد. برخی مولفه ها مانند اقتصادی و زیست محیطی بهبودیافته تر بوده اند و مولفه های اجتماعی و مدیریتی نیازمند توجه بیشتری می باشند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری مشارکتی ، هوش مصنوعی ، پایداری شهری ، شهر بیرجند.