مطالعه تطبیقی نقش گرافیتی و المان ها در هویت پردازی فضای شهری(مطالعه موردی: منطقه ۴ شهرداری شیراز)

این پژوهش به مطالعه نقش هنرهای شهری در تقویت هویت محلی و ارتباط منطقه ۴ شهرداری شیراز به عنوان محور ارتباطی مهم به سمت بوشهر و مناطق جنوبی کشور می پردازد. منطقه ۴ ضمن برخورداری از شرایط شهری متنوع و موقعیت استراتژیک، به عنوان دروازه ورود به جنوب، دارای ظرفیت ویژه ای برای نشان دادن هویت فرهنگی و جغرافیایی خود است. هنرهای شهری از جمله نقاشی های دیواری و المان های شهری، به عنوان ابزارهای بصری قادرند مفاهیم فرهنگی و تاریخی منطقه را بازتاب داده و پیوند بصری و ذهنی میان این منطقه و گستره جنوبی کشور برقرار کنند. هدف این مطالعه، بررسی میزان تاثیر هنر شهری بر شکل دهی حس هویت و تقویت ارتباط معنایی با سایر مناطق جنوبی و تاثیر آن بر تعلق شهروندان است. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل ۲۲۰ نفر از ساکنان، هنرمندان و مدیران منطقه است که با نمونه گیری تصادفی، ۱۴۵ نفر انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه مخصوص جمع آوری و با نرم افزار SPSS تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهد که ۷۰ درصد پاسخ دهندگان هنرهای شهری را عاملی موثر در نمایش هویت محلی و تقویت ارتباط فرهنگی و اجتماعی با جنوب کشور دانسته اند. میانگین رضایت کلی از هنرهای شهری ۴.۱ از ۵ و ضریب همبستگی با حس تعلق مکانی ۰.۷۰ معنادار بوده است. پژوهش پیشنهاد می کند مدیریت شهری با برنامه ریزی منسجم و تدوین خط مشی های هنری مبتنی بر هویت منطقه، هنرهای شهری را به گونه ای سازماندهی کند که نقش موثری در ارتقای کیفیت زندگی و توسعه فرهنگی منطقه ۴ و استان های جنوبی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

هنرهای شهری ، هویت محلی ، ارتباط منطقه ای ، منطقه ۴ شهرداری شیراز ، محور ارتباطی بوشهر ، تعلق مکانی