ارزیابی پایداری شیب های شهری و مدیریت رسوب و فرسایش در بافت های شهری

پایداری شیب های شهری و مدیریت رسوب و فرسایش از چالش های مهم در توسعه پایدار شهری به شمار می روند، به ویژه در مناطقی با توپوگرافی پیچیده و بافت های متراکم. شیب های ناپایدار می توانند منجر به رانش زمین، افزایش فرسایش خاک، و انتقال رسوب به شبکه های زهکشی شهری شوند که این امر نه تنها زیرساخت های شهری را تهدید می کند، بلکه کیفیت محیط زیست و سلامت عمومی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در این مطالعه، با بهره گیری از روش های تحلیل مکانی، مدل سازی هیدرولوژیکی، و ارزیابی های ژئوتکنیکی، پایداری شیب ها در بافت های شهری مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهای مدیریتی برای کنترل فرسایش و رسوب ارائه شده اند. نتایج نشان می دهد که عوامل موثری چون نوع خاک، پوشش گیاهی، شیب زمین، و نحوه توسعه شهری نقش تعیین کننده ای در پایداری شیب ها دارند. همچنین، استفاده از سازه های کنترل رسوب، تقویت پوشش گیاهی، و طراحی مناسب سیستم های زهکشی می تواند به کاهش مخاطرات ناشی از فرسایش کمک کند. مدیریت یکپارچه منابع طبیعی و برنامه ریزی شهری مبتنی بر اصول اکولوژیکی، کلید دستیابی به پایداری در مناطق شیب دار شهری است. این پژوهش بر اهمیت تلفیق دانش فنی با سیاست گذاری شهری تاکید دارد تا بتوان با رویکردی جامع، از بروز بحران های زیست محیطی ناشی از ناپایداری شیب ها و فرسایش خاک جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

پایداری شیب شهری ، مدیریت رسوب و فرسایش