مدل های حقوقی و نهادی برای حضور واقعی شهروندان در فرایند تدوین مقررات شهری

این پژوهش با هدف ارائه مدل های حقوقی و نهادی برای ارتقاء حضور واقعی شهروندان در فرآیند تدوین مقررات شهری انجام شده است. بر اساس چارچوبی متشکل از چهار بعد حقوقی، نهادی، فناورانه و فرهنگی اجتماعی، داده ها به روش ترکیبی جمع آوری شد. در مرحله کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۱۵ خبره و تحلیل مضمون داده ها، منجر به شناسایی ۱۲ مقوله فرعی و چهار مقوله اصلی شد. یافته های کیفی بر ضرورت ضمانت های قانونی الزام آور و نهادهای مشارکتی پایدار تاکید داشت. در مرحله کمی، ۳۷۲ پرسشنامه معتبر بین شهروندان توزیع و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بعد حقوقی (β=۰.۴۱, p<۰.۰۰۱) بیشترین اثر را بر مشارکت واقعی دارد، سپس ابعاد فرهنگی اجتماعی (β=۰.۳۳)، فناورانه (β=۰.۲۶) و نهادی (β=۰.۱۸) قرار گرفتند. آزمون مدل معادلات ساختاری برازش مناسبی را نشان داد (CFI=۰.۹۴, RMSEA=۰.۰۴۵). بر اساس یافته ها، تحقق مشارکت واقعی مستلزم اقدام هم زمان در چهار حوزه یادشده است. مدل پیشنهادی این پژوهش می تواند مبنای سیاست گذاری و برنامه ریزی شهری برای گذار از مشارکت نمادین به مشارکت واقعی باشد.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهروندی ، تدوین مقررات شهری ، مدل حقوقی ، مدل نهادی ، فناوری مشارکتی ، چارچوب فرهنگی اجتماعی