بررسی نظریه کنش های گفتاری سرل در ادبیات طنز کودک و نوجوان( موردکاوی: داستان قند آباد از سید سعید هاشمی)

کاربردشناسی از حوزه های مرتبط با زبانشناسی است که به بحث و بررسی پیرامون تاثیر بافت بر معنی می پردازد. از جمله نظرهای مطرح شده در کاربرد شناسی زبان، نظریه کنش گفتاری است. بر این اساس، معنا به مثابه عمل و کنشی تلقی می شود که در جهان و بافت خارج از زبان، تغییر ایجاد می کند. نظریه کنش گفتاری جان راجرز سرل یکی از بنیادی ترین دیدگاه ها در عرصه فلسفه زبان است که به بررسی میان گفتار و مقصود گوینده می پردازد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل انواع تنش های گفتاری در داستان قندآباد از سری داستان های طنز ادبیات کودک و نوجوان انجام شده است تا به بررسی انواع کنش های گفتاری در این داستان بپردازد. روش انجام کار به شیوه توصیفی تحلیلی بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و با تکیه بر الگوی سرل در تمامی کتاب قندآباد به انجام رسیده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که کنش اظهاری با بیشترین بسامد در داستان بیانگر گرایش گوینده به توصیف و گزارش واقعیت است و پس از آن کنش عاطفی با تاکید بر احساسات درونی و کنش ترغیبی با هدف تاثیرگذاری بر مخاطب مشاهده شده است. کنش نیز در سطحی محدودتر، در تعهد و التزام گوینده را نسبت به گفتار خویش نشان می دهد. از این رو می توان گفت در این داستان و بنابر الگوی سرل، غلبه کنش اظهاری در داستان بیانگر نقش مسلط بازنمایی واقعیت در گفتار و حضور کنش های عاطفی و... در جهت کارکرد اغنایی زبان حائز اهمیت است.