نقش علوم اجتماعی در مدیریت بحران های اجتماعی و فرهنگی

علوم اجتماعی به عنوان عرصه ای میان رشته ای در تحلیل، پیش بینی و مدیریت بحران های اجتماعی و فرهنگی نقشی محوری دارد. این دانش با بهره گیری از نظریه های کلاسیک و مدرن، عواملی چون نابرابری، تضاد طبقاتی، ضعف انسجام اجتماعی و کاهش سرمایه فرهنگی را از دیدگاه های دورکیم، مارکس، وبر، بوردیو و هابرماس تبیین می کند. در شرایط ایران معاصر، کاهش سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی، یکی از مهم ترین بحران های اجتماعی محسوب می شود که پیامدهایی چون گسترش نارضایتی، بی اعتمادی نهادی و شکاف های فرهنگی دارد. به کارگیری رهیافت های ارتباطی، بازتولید سرمایه فرهنگی، گسترش مشارکت مدنی و بازسازی شبکه های اعتماد از طریق آموزش اجتماعی، می تواند مسیر مدیریت موثر این بحران ها را فراهم آورد. پژوهش حاضر ضمن تحلیل نظری و تجربی این پدیده، تاکید دارد که علوم اجتماعی نه تنها ابزار شناخت بحران است، بلکه بنیانی برای سیاست گذاری فرهنگی و بازسازی اعتماد اجتماعی نیز به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

علوم اجتماعی ، بحران اجتماعی ، بحران فرهنگی ، اعتماد عمومی ، سرمایه اجتماعی ، ایران معاصر ، کارکردگرایی دورکیم ، نظریه تضاد مارکس ، کنش اجتماعی وبر ، سرمایه فرهنگی بوردیو ، کنش ارتباطی هابرماس