بررسی تاثیر آمادگی جسمانی بر بهره وری نیروی انسانی کارکنان عملیاتی سازمان آتش نشانی مشهد

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آمادگی جسمانی بر بهره وری نیروی انسانی کارکنان عملیاتی سازمان آتش نشانی مشهد بود. روش پژوهش حاضر با توجه به موضوع و اهداف، توصیفی- ارتباطی و از نوع مطالعات موردی است که به روش تحلیلی و جمع آوری میدانی انجام گرفت. این پژوهش به لحاظ هدف از انواع پژوهشهای کاربردی است که اطلاعات مورد نیاز آن از طریق مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه ها ی استاندارد و آزمون های عملی بدست آمد. جامعه ی آماری این پژوهش راکلیه آتش نشانان عملیاتی مشهد تشکیل میدهد .بر اساس آمار و اطلاعات اخذ شده در سال ۱۴۰۱ از سازمان آتش نشانی مشهد تعداد کل پرسنل عملیاتی ۱۳۰۰ نفر است ، که از این تعداد ۱۳۱ نفر به عنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. به منظور توصیف داده های مذکور از شاخص های آماری مانند فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون های آماری کولموگوروف-اسمیرنوف، و آزمون رگرسیون ساده و چندگانه و آزمون سوبل استفاده شده است. با توجه به مدل رگرسیونی، مقدار ضریب رگرسیون متغیر آمادگی جسمانی برابر با ۵۶۲/۰ و مثبت است بنابراین نوع تاثیر آن بر بهره وری نیروی انسانی ، مستقیم است. بنابراین می توان گفت آمادگی جسمانی می تواند بهره وری نیروی انسانی را پیش بینی کند و درواقع آمادگی جسمانی تاثیر معنی داری بر بهره وری نیروی انسانی در کارکنان عملیاتی سازمان آتش نشانی مشهد دارد.

کلیدواژه ها:

آتش نشانی ، آمادگی جسمانی ، بهره وری نیروی انسانی ، مشهد