نقش بازی در یادگیری مفاهیم پایه در دانش آموزان در مدارس ابتدایی

یادگیری مفاهیم پایه در دوره ابتدایی، به عنوان زیرساخت اصلی توانمندی های شناختی و مهارت های تحصیلی دانش آموزان، نقش حیاتی در پیشرفت تحصیلی و توانمندسازی ذهنی آنان ایفا می کند. مطالعات نشان می دهند که روش های سنتی آموزش اغلب با ضعف در ایجاد انگیزه، مشارکت فعال و تثبیت یادگیری پایدار همراه هستند و این مسئله باعث کاهش کارایی آموزشی و کمبود مهارت های بنیادی دانش آموزان می شود. در این میان، بازی به عنوان یک ابزار طبیعی و جذاب برای کودکان، با ایجاد محیط یادگیری فعال، فراهم کردن تجربه های عملی و تقویت تعامل اجتماعی، می تواند یادگیری مفاهیم پایه را تسهیل نماید. مرور پژوهش های داخلی و بین المللی حاکی از آن است که استفاده هدفمند از بازی های آموزشی، بازی های حرکتی، بازی های نمادین و بازی های مشارکتی در کلاس های ابتدایی، توانایی دانش آموزان را در درک مفاهیم ریاضی، علوم، زبان و مهارت های اجتماعی افزایش می دهد و علاوه بر این، خلاقیت، انگیزش یادگیری و مشارکت فعال آنان را تقویت می کند. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر با مرور ادبیات علمی مرتبط، به بررسی نقش بازی در ارتقای یادگیری مفاهیم پایه پرداخته و شواهد موجود را تحلیل کرده است تا چشم اندازی جامع از اثرات بازی در آموزش ابتدایی ارائه دهد. نتایج نشان می دهند که ادغام بازی در فرآیند تدریس، یادگیری عمیق تر، علاقه مندی بیشتر و مهارت های عملی کاربردی تر را برای دانش آموزان فراهم می آورد و معلمان می توانند از آن به عنوان یک ابزار موثر برای ارتقای کیفیت آموزش بهره مند شوند.

کلیدواژه ها:

بازی ، یادگیری مفاهیم پایه ، مدارس ابتدایی ، آموزش فعال ، مشارکت دانش آموزان ، خلاقیت ، انگیزش یادگیری