آسیب شناسی تحصیلی دانش آموزان تک فرزند در مدارس ابتدایی از منظر والدین و معلمان شهرستان میاندوآب

تک فرزندی یکی از مسائل آسیب زای دهه های اخیر است که اکثر خانواده های ایرانی بدان گرایش پیدا کرده اند. تک فرزندی موضوعی است که در سه سطح، فرزندان، خانواده های تک فرزند و جامعه، آثار مهمی از خود باقی می گذارد. هدف اصلی این پژوهش، آسیب شناسی تحصیلی دانش آموزان تک فرزند در مدارس ابتدایی از منظر والدین و معلمان شهرستان میاندوآب بود. نوع پژوهش، کیفی و روش آن، پدیدارشناسی است. جامعه این پژوهش، والدین و معلمان شهرستان میاندوآب بودند که تعداد ۱۰ نفر از میان آن ها به صورت هدفمند و با تکیه بر منطق اشباع نظری جهت انجام مصاحبه نیمه بعد ساختاریافته انتخاب شدند. برای روایی و پایایی داده ها نیز از چهار معیار قابلیت اعتبار، انتقال پذیری، قابلیت تایید و اطمینان پذیری استفاده شده است. داده های پژوهش با تکیه بر روش اسمیت و همکاران تحلیل شده اند که خود حاوی سه کد تم، برچسب تم و خوشه تم می باشد. یافته ها نشان داد که در باب آسیب های بعد عاطفی دانش آموزان تک فرزند در مدارس ابتدایی شهرستان میاندوآب چهار کد خوشه تم با عنوان های ۱ وابستگی افراطی، ۲- پایین بودن عزت نفس، ۳ نداشتن صبر و تحمل و ۴- بالا بودن احساس تنهایی، در مورد آسیب های بعد اجتماعی دانش آموزان تک فرزند در مدارس ابتدایی ۴ خوشه تم با عنوان های ۱- نداشتن توانایی در مهارت هم فکری گرفتن از دیگران ۲- نداشتن توانایی در برقراری ارتباط سالم با همسالان ۳- نداشتن مهارت تصمیم گیری و انتخاب ۴- نداشتن توانایی در مهارت همکاری و مشارکت گروهی و در خصوص آسیب های بعد شناختی دانش آموزان تک فرزند از دیدگاه والدین و معلمان مقطع ابتدایی شهرستان میاندوآب دو خوشه تم با عنوان های ۱- فقدان مهارت یادگیری غیر مستقیم، ۲- ناتوانی در مهارت حل مسئله، و در باب آسیب های بعد ساختاری دانش آموزان تک فرزند در خصوص آسیب های تحصیلی دانش آموزان تک فرزند ۴ خوشه تم با عنوان های ۱ بعد عاطفی، ۲- بعد اجتماعی، ۳- بعد شناختی، ۴- بعد ساختاری آشکار شد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی تحصیلی ، دانش آموزان تک فرزند ، والدین و معلمان