تاثیر تکنیک های بازی درمانی بر تقویت روابط اجتماعی و همدلی میان دانش آموزان

این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر تکنیک های بازی درمانی بر بهبود روابط اجتماعی و افزایش همدلی میان دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه و تحلیل راه های ایجاد وفاق و همدلی در مدارس و تاثیر آن بر آینده جامعه است. برای این منظور، از روش های تحقیق کیفی و کمی استفاده شده است. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با معلمان و دانش آموزان، مشاهده مشارکتی و بررسی مستندات جمع آوری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تکنیک های بازی درمانی به طور قابل توجهی به بهبود روابط اجتماعی و افزایش همدلی میان دانش آموزان کمک کرده است. یافته های پژوهش با نتایج تحقیقات مشابه همخوانی دارد. این پژوهش نشان می دهد که استفاده از تکنیک های بازی درمانی می تواند به بهبود کیفیت آموزش، افزایش روحیه مشارکت و همکاری، و تقویت مهارت های اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، روابط اجتماعی ، همدلی ، تکنیک های مشارکتی ، مدارس