بررسی تاثیر بازی بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر به بررسی نقش بازی در فرایند یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد. یافته ها نشان میدهد که بازی فراتر از یک فعالیت، تفریحی ابزاری موثر برای ارتقای یادگیری و رشد چندجانبه کودکان است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که ادغام بازی در آموزش موجب افزایش انگیزه و مشارکت فعال، تقویت مهارتهای شناختی همچون حل مسئله، تفکر انتقادی و خلاقیت و همچنین پرورش مهارتهای اجتماعی و عاطفی می شود. علاوه بر این، بازی با کاهش اضطراب و فراهم سازی تجربه های معنادار یادگیری پایدارتر و عمیقتری را رقم می زند، همچنین به عنوان ابزاری برای ارزیابی غیررسمی و توسعه عملکردهای اجرایی مغز می تواند مسیر آموزش را شخصی سازی و اثر بخش تر کند. این پژوهش بر ضرورت بازنگری در شیوه های سنتی آموزش و تلفیق بازی به عنوان یک رویکرد تربیتی بنیادین در مدارس ابتدایی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، یادگیری پایدار ، مهارتهای شناختی ، مهارتهای اجتماعی ، آموزش ابتدایی