تاثیر هوش هیجانی مدیران بر محیط یادگیری در مدارس شهری

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هوش هیجانی مدیران بر محیط یادگیری در مدارس شهری است. در سالهای اخیر، کیفیت محیط یادگیری به عنوان یکی از شاخصهای کلیدی در بهبود عملکرد آموزشی مورد توجه قرار گرفته است و نقش مدیران در شکل دهی به این فضا انکارناپذیر است در این راستا این پژوهش با تمرکز بر هوش هیجانی به عنوان یکی از ابعاد نرم، مدیریتی به بررسی رابطه آن با مولفه های محیط یادگیری پرداخته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه مدیران و معلمان مدارس شهری بوده که از میان آنها نمونه ای ۲۱۰ نفره با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی برادبری و گریوز و پرسشنامه محیط یادگیری محقق ساخته استفاده شد که روایی آنها از طریق نظر خبرگان و پایایی آنها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین هوش هیجانی مدیران و کیفیت محیط یادگیری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، مولفه هایی نظیر همدلی، انگیزش درونی و خودآگاهی بیشترین سهم را در تبیین محیط یادگیری ایفا کرده اند نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفه های هوش هیجانی توانسته اند ۵۱ درصد از تغییرات محیط یادگیری را پیش بینی بر این اساس توجه به آموزش و ارتقاء هوش هیجانی مدیران میتواند نقش موثری در بهبود فضای آموزشی ایفا کند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مدیر ، مدرسه ، محیط ، یادگیری ، مدارس شهری ، همدلی