چارچوب اصلاح قانون جامع جنگل ایران (مطالعه تطبیقی حقوق جنگل، ایران، فرانسه، ترکیه و آفریقای جنوبی)

حقوق جنگل به دلیل ویژگیهای متقاطع بسیار زیاد دشواری تعادل در منافع چندگانه و لزوم حفاظت از محیط زیست توام با برداشت، منابع در سالیان اخیر به سمت اطمینان از پایداری خدمات و تولیدات چندگانه زیست بومهای طبیعی و ارزشهای زیبایی شناختی در حال گذار است. از این رو مجموعه ای از تصمیماتی که سیاستگذاران باید در درک قوانین جنگل اتخاذ کنند، برای حقوقدانان و سیاستگذاران هر کشوری دلهره آور است. با این حال قوانین جنگل بسیاری از کشورها اصلاح شده و یا در حال اصلاح است. در ایران تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و گذشت ۵۷ سال از تصویب قانون حفاظت و بهره برداری در سال ۱۳۴۶ در کنار تغییر نگرش و ارتقای دانش مدیریت و علوم مربوط به زیست بوم های جنگلی به روزرسانی قوانین جنگل را اجتناب ناپذیر نموده است. فقدان قوانین جامع برای حفاظت از مناطق جنگلی موضوعی پیچیده است که تاکنون حل نشده است. در تهیه پیش نویس قوانین جدید جنگل یا اصلاح قوانین، قدیمی قانونگذاران اغلب به تجربه سایر کشورها توجه می کنند. از این رو پژوهش حاضر با استفاده از دانش حقوق تطبیقی ابتدا کشورها و قوانین مناسب برای مقایسه را انتخاب و سپس با تطبیق قوانین و استخراج کلیه مفاهیم و موضوعات و دسته بندی آنها چارچوبی برای اصلاح قانون جامع جنگل ایران را در قالب ۱۴ محور پیشنهاد می کند. بر مبنای چارچوب یاد شده این امکان فراهم می شود تا در آینده جزئیات مواد قانون یاد شده، تدقیق شده تا کلیه محورها موضوعات و مفاد قانونی مرتبط با جنگل از قلم نیفتد و به روزرسانی های لازم نیز لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

قانون جامع ، جنگل ، چارچوب قانون جنگل ، حقوق تطبیقی ، اصلاح ، قانون ، نقشه قانون جنگل