اثر یادگیری مسئله محور دانش آموزان بر توسعه مهارت های حل مسئله و خودکارآمدی در مدارس

در دهه های اخیر، آموزش و پرورش با تغییرات بنیادینی مواجه شده است که یکی از برجسته ترین آن ها گذار از یادگیری سنتی به شیوه های نوین، از جمله یادگیری مسئله محور است. یادگیری مسئله محور رویکردی است که دانش آموز را از حالت منفعل خارج کرده و به فردی فعال، کاوشگر و مسئول در فرآیند یادگیری تبدیل می کند. در این روش، محور یادگیری بر حل مسائل واقعی و کاربردی استوار است و معلم نقش هدایت گر و تسهیل کننده را ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یادگیری مسئله محور بر توسعه مهارت های حل مسئله و افزایش خودکارآمدی در میان دانش آموزان مدارس است. این پژوهش با رویکرد توصیفی–تحلیلی انجام شد و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مقطع متوسطه بود. داده ها از طریق پرسش نامه های استاندارد گردآوری و با استفاده از روش های آماری تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که بین به کارگیری روش یادگیری مسئله محور و رشد مهارت های تفکر انتقادی، تصمیم گیری، خلاقیت و خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین مشخص شد که دانش آموزانی که در محیط های یادگیری مبتنی بر مسئله آموزش دیده اند، انگیزه تحصیلی بالاتر، اعتمادبه نفس بیشتر و درک عمیق تری از مفاهیم درسی دارند. این نتایج اهمیت بهره گیری از روش های نوین تدریس را در نظام آموزشی کشور به منظور تربیت نسلی خلاق، مستقل و مسئولیت پذیر مورد تاکید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مسئله محور ، مهارت های حل مسئله ، خودکارآمدی ، آموزش و پرورش ، تفکر انتقادی