تاثیر برنامه حرکتی اولیه بر بهبود مهارت های حرکتی ظریف در دانش آموزان دختر پایه اول دبستان (مطالعه موردی: دبستان سعادت شهرستان جوانرود)

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه حرکتی اولیه بر مهارتهای حرکتی ظریف دانش آموزان دختر پایه اول دبستان سعادت شهرستان جوانرود انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش-آموزان دختر پایه اول دبستان سعادت جوانرود در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که از بین آنها ۴۰ دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۳ ماه (هر جلسه ۱۵ دقیقه، ۵ جلسه در هفته) در برنامه حرکتی اولیه شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل تنها در فعالیتهای معمول ورزش مدرسه حضور داشتند. ابزار گردآوری داده ها، آزمون رشدی حرکتی لینکلن-اوزرتسکی (خرده مقیاس مهارت های حرکتی ظریف) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که پس از تعدیل اثر پیش آزمون، بین نمرات پس آزمون مهارت های حرکتی ظریف دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (۰.۰۰۱>p). به عبارتی، برنامه حرکتی اولیه منجر به بهبود معنادار مهارتهای حرکتی ظریف گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. نتیجه گیری: با استناد به یافته های این پژوهش، اجرای برنامه حرکتی اولیه به عنوان یک راهبرد مداخله ای موثر برای بهبود مهارتهای حرکتی ظریف در دانش آموزان دختر دوره ابتدایی در مناطق مشابه جوانرود توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای حرکتی ظریف ، برنامه حرکتی اولیه ، بازتاب های اولیه ، دانش آموزان دختر ، شهرستان جوانرود