تحلیل تطبیقی اثرات محیط های یادگیری فناورمحور بر رشد اجتماعی–عاطفی و خودکارآمدی تحصیلی فراگیران

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تطبیقی اثرات محیط های یادگیری فناورمحور بر رشد اجتماعی–عاطفی و خودکارآمدی تحصیلی فراگیران انجام شده است. در دهه اخیر، ظهور فناوری های دیجیتال و محیط های یادگیری مجازی، چهره آموزش را به صورت بنیادین دگرگون ساخته است و نقش یادگیرنده از دریافت کننده منفعل به کنشگر فعال تغییر یافته است. این تغییر نه تنها بر ابعاد شناختی یادگیری بلکه بر رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز اثرگذار بوده است. در این مطالعه، با استفاده از رویکرد تحلیلی–تطبیقی، پژوهش های داخلی و خارجی مرتبط بررسی و مقایسه شدند تا ابعاد مختلف اثر فناوری های آموزشی بر خودکارآمدی تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان روشن شود. نتایج حاکی از آن است که محیط های یادگیری فناورمحور، در صورتی که با طراحی آموزشی مناسب و تعامل انسانی هدفمند همراه باشند، می توانند زمینه ساز تقویت احساس شایستگی، استقلال، مسئولیت پذیری و همدلی در فراگیران شوند. همچنین، استفاده از فناوری های نوین آموزشی همچون پلتفرم های یادگیری مشارکتی، بازی های آموزشی و شبکه های یادگیری اجتماعی، موجب رشد مهارت های ارتباطی و خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان می گردد. این یافته ها تاکید می کنند که تحقق یادگیری فناورمحور موفق، نیازمند توازن میان ابعاد انسانی و فناورانه آموزش است.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری فناورمحور ، رشد اجتماعی–عاطفی ، خودکارآمدی تحصیلی ، تعامل آموزشی ، فناوری های نوین آموزشی ، یادگیری دیجیتال.