ایجاد سیستم های ارزیابی نوین در مدارس برای شناسایی استعدادهای دانش آموزان

سیستم های ارزیابی سنتی در مدارس، که عمدتا بر آزمون های استاندارد و حفظ محتوا متمرکز هستند، در شناسایی طیف گسترده ای از استعدادها و توانمندی های دانش آموزان در حوزه های شناختی، اجتماعی، عاطفی و عملیاتی ناکارآمد بوده اند. این پژوهش به صورت جامع به تحلیل ضرورت تحول در رویکردهای ارزیابی و معرفی سیستم های نوین و چندوجهی برای شناسایی دقیق و زودهنگام استعدادها می پردازد. یافته ها نشان می دهند که استفاده از ابزارهایی مانند ارزیابی عملکردی (Performance Assessment)، پورتفولیو، و سنجش های مبتنی بر پروژه های بلندمدت، به دلیل تمرکز بر کاربرد عملی دانش و فرآیند یادگیری، دقت بیشتری در شناسایی استعدادهای پنهان دانش آموزان (نظیر خلاقیت، تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله) دارند. این تحول نیازمند غلبه بر چالش های مهمی مانند مقاومت معلمان، فقدان آموزش حرفه ای برای سنجش نوین، و نبود زیرساخت های فناوری برای جمع آوری داده های چندگانه است. در نهایت، راهکارهایی برای توسعه بانک ابزارهای ارزیابی معتبر، آموزش فراگیر معلمان و ادغام نظام ارزیابی با سیستم های هدایت تحصیلی ارائه شده است تا مدارس بتوانند با شناسایی به موقع، مسیر رشد استعدادهای فردی دانش آموزان را به صورت هدفمند و موثر حمایت کنند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی نوین ، شناسایی استعداد ، ارزیابی عملکردی ، پورتفولیو ، تفکر انتقادی ، خلاقیت ، سنجش چندوجهی ، ارزیابی مبتنی بر پروژه ، هدایت تحصیلی.