بررسی اضطراب کلاسی و تاثیر شعرخوانی در افزایش اعتمادبه نفس دانش آموزان

اضطراب کلاسی یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد تحصیلی و محدودکننده مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری است. پژوهش های روانشناسی تربیتی نشان می دهد که اضطراب نه تنها بر جنبه های شناختی بلکه بر جنبه های هیجانی و اجتماعی دانش آموزان نیز تاثیر می گذارد و اعتمادبه نفس آنان را کاهش می دهد (مرادی، ۱۳۹۷). شعرخوانی به عنوان یکی از فعالیت های ادبی و هنری، فرصت مناسبی برای تمرین ابراز احساسات، تعامل اجتماعی و تقویت اعتمادبه نفس فراهم می آورد. این مطالعه با رویکرد مروری، ۹ مقاله داخلی مرتبط با اضطراب کلاسی، مهارت های هیجانی و شعرخوانی دانش آموزان را بررسی کرده است. یافته ها نشان می دهد که مشارکت در فعالیت های شعرخوانی، به ویژه در محیط های امن و تعاملی، موجب کاهش اضطراب کلاسی، افزایش اعتمادبه نفس و ارتقای توانایی های ارتباطی و اجتماعی دانش آموزان می شود (حسینی، ۱۳۹۹؛ احمدی، ۱۴۰۰). علاوه بر این، شعرخوانی با ایجاد تجربه های هیجانی مثبت، دانش آموزان را به تعامل، تمرین مهارت های کلامی و ابراز احساسات ترغیب می کند و به رشد شخصیت و تقویت خودباوری آنان کمک می کند (زارعی، ۱۳۹۸). بررسی مرور شده نشان می دهد که ادغام شعرخوانی در برنامه های آموزشی و پرورشی، به عنوان یک روش فعال و تعاملی، می تواند خلا موجود در پرورش اعتمادبه نفس و کاهش اضطراب دانش آموزان را پر کند و نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کلاسی ، اعتمادبه نفس ، شعرخوانی ، مهارت های هیجانی ، یادگیری فعال