کاربرد قصه درمانی در آموزش ادبیات فارسی برای دانش آموزان با مشکلات یادگیری

قصه درمانی به عنوان یکی از روش های نوین روانشناسی تربیتی، توانسته است در فرآیند آموزش ادبیات فارسی برای دانش آموزان با مشکلات یادگیری نقش موثری ایفا کند. این رویکرد آموزشی، با استفاده از قصه ها و داستان های هدفمند، علاوه بر افزایش انگیزه یادگیری، مهارت های زبانی، درک مفاهیم و توانایی های شناختی دانش آموزان را نیز تقویت می کند (حسینی، ۱۳۹۹). پژوهش های اخیر نشان می دهند که دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری با استفاده از قصه درمانی، قادر به درک بهتر مفاهیم ادبی، افزایش تمرکز و ارتقای اعتمادبه نفس در یادگیری زبان و ادبیات هستند (مرادی، ۱۳۹۷).مطالعات مروری ۹ مقاله داخلی مرتبط با موضوع، اثرات قصه درمانی در آموزش ادبیات فارسی به دانش آموزان با مشکلات یادگیری را بررسی کرده اند. نتایج نشان می دهند که قصه درمانی علاوه بر ایجاد محیط یادگیری فعال و جذاب، مهارت های اجتماعی، هیجانی و ارتباطی دانش آموزان را نیز تقویت می کند (احمدی، ۱۴۰۰؛ زارعی، ۱۳۹۸). با استفاده از این روش، دانش آموزان می توانند مفاهیم ادبی را از طریق تجربه های عملی و هیجانی یاد بگیرند و توانایی بیان افکار و احساسات خود را در قالب زبان نوشتاری و گفتاری ارتقا دهند.با توجه به یافته ها، می توان نتیجه گرفت که قصه درمانی یک ابزار آموزشی موثر برای تقویت یادگیری ادبیات فارسی در دانش آموزان با مشکلات یادگیری است. این روش ضمن افزایش انگیزه، اعتمادبه نفس و مهارت های شناختی، زمینه شکل گیری مهارت های اجتماعی و هیجانی را نیز فراهم می کند و می تواند به عنوان یک روش مکمل در برنامه های آموزشی مدارس مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، مشکلات یادگیری ، آموزش ادبیات فارسی ، مهارت های شناختی ، انگیزه یادگیری